Op de helft!!

Hallo iedereen,

De tijd gaat zo snel dat ik nu alweer op de helft zit van mijn verblijf in Suriname. Het betekend ook dat ik de laatste stageweek op de afdeling interne geneeskunde heb gehad en ik volgende week begin op een nieuwe afdeling. Vooraf was Renske en mij medegedeeld dat we niet op de afdelingen geplaatst konden worden waar onze voorkeuren naar uit gingen en zouden we de laatste vijf weken naar de chirurgie gaan. Echter hebben we in goed overleg met zuster sniphout, hoofd praktijkopleider besproken om de laatste vijf weken anders in te vullen. Ten eerste omdat de chirurgie hier een rustige afdeling is en ten tweede om een andere ervaring op te doen en er nog wel gelegenheid was om meer afdelingen in het ziekenhuis te bekijken. Het ziekenhuis is gespecialiseerd in moeder en kind zorg en er vindt ongeveer de helft van alle geboorten in Suriname plaats en daar wilde Renske en ik graag meer van zien binnen het ziekenhuis. Ik hoor een aantal mensen al denken; Esther en werken met kinderen/baby’s... ja het gaat echt gebeuren! Voor ik hier heen ging riep ik heel hard dat de kraam en kinderafdeling het laatste is waar ik stage op wilde lopen maar nu ik hier ben en het van dichtbij heb mogen zien, alle vrouwen met zwangere buiken en (huilende) bruine baby’tjes ben ik 360 graden gedraaid qua gedachten. Dus vanaf volgende week ga ik twee weken op de kraamafdeling stage lopen, daarna ga ik 1 week naar de couveuseafdeling, 1 week naar de verloskunde en 1 week naar de OK. Al met al een hele leerzame invullen van de volgende vijf stage weken en uiteraard zal ik hier verslag van doen via deze blog.

Deze week was ook de laatste keer in het kindertehuis omdat voor de kinderen volgende week weer naar school gaan. Het kindertehuis was elke keer zeer blij met onze komst. Vorige week hebben we dan ook kennis gemaakt met de directrice en iemand van het bestuur en bedankte ons voor de inzet. We zijn met de moeders en directrice mee geweest om te winkelen met de kinderen voor traditionele kleding. Alle meisjes kregen mooie jurken en de jongens mooie pakken. Het winkelen ging heel anders dan wij gewend waren. Het ging heel snel en alle 25 kinderen zaten met een uur terug in de bus. Het was mooi om te zien dat de kinderen trots waren op hun gekozen kledingstuk. De kinderen kregen de kleren van een donateur omdat het kindertehuis 85 jaar bestond. Dit werd gevierd met een feest van twee dagen. Hiervoor werden wij ook uitgenodigd en hebben dit in het weekend een avond bijgewoond. Het was leuk om de kinderen in hun mooie kleding te zien en hoe enthousiast ze waren. Het feest was heel anders dan ik had verwacht. Er werd eerst een traditionele Hindoestaanse dienst gehouden en daarna was er muziek. Het was leuk om dit een keer van dichtbij gezien te hebben.

In de weekenden vermaken we ons heel goed omdat er veel te doen is in en rondom Paramaribo. Het uitgaansleven hier is erg leuk maar zo soepeltjes als de Surinamers hier dansen zal ik nooit kunnen evenaren!
Vorige week vrijdag (26 sept.) hebben we quad gereden. Het was echt super gaaf om te doen! We werden in de ochtend opgehaald en na 1,5 uur rijden waren we op plek van bestemming waar de rit zou beginnen. Eerst een proef rondje wat nog erg onwennig was maar daarna zijn we echt gaan rijden. Lisanne was mijn buddy op de quad en we wisselde het rijden om en om af. We begonnen op verharde wegen maar dat ging al snel over in de savanne, witte mulle zandvlakte met mooie bebossing eromheen. Na het rijden aardig onder controle te hebben en het tempo flink opgevoerd te hebben, ongeveer 45km p/uur moest er gas terug genomen worden want de route ging verder door de jungle. Modderplassen, omgevallen bomen, losliggende takken, houten bruggetjes en heuvels hebben we allemaal getrotseerd. In de jungle hebben we ook een welverdiende pauze gehad en met kleren en al aan in de kreek gesprongen. Heerlijk verkoelend was het en we konden meteen alle viezigheid van ons afspoelen. Na de jungle kwamen we weer terug op de savanne en stelde de gids voor om een extra rondje te rijden, hier zeiden wij geen nee tegen. We gingen van de savanne over op de bauxiet wegen (onverharde oranje/rode zand wegen) en konden we weer flink gas geven. Dit veroorzaakte wel enorme stofwolken waardoor we zelf helemaal oranje werden, gelukkig waren we nog niet vies genoeg! Door het extra rondje te rijden werd het steeds later en dus ook al donker. Uiteindelijk zijn we in het donker terug gekomen en hebben we ruim 7uur quad gereden. Echter ben ik er niet helemaal zonder kleerscheuren van afgekomen. De brokkenpiloot kwam in mij naar boven. Bij een parcours met allemaal bochten ben ik uit de bocht van de quad gevlogen en daarbij de nodige schrammen opgelopen. Op terugweg in het donker ben ik een hek ingereden waardoor mijn shirt stuk was gegaan. Na de schrik kon ik wel weer verder rijden. Gelukkig konden we er allemaal hard om lachen. Het was echt een onvergetelijke dag en overtrof alle avontuurlijke activiteiten die ik al eens gedaan had!

Iedereen alvast een fijn weekend en tot de volgende blog.
Liefs Esther